Je komt binnen als nieuwe netwerker en vele ogen kijken je aan met de vraag ‘Wie is dat?’ Moedig neem je de microfoon aan en terwijl je je voorstelt denk je: ‘Wie zijn al die ogen die nu naar mij kijken?’ Het antwoord op deze vraag krijg je in deze serie.
Brigitte, zou je jezelf willen voorstellen?
Mijn naam is Brigitte Zwerver-Berret en sinds 1993 vertaal ik diverse teksten en documenten vanuit het Engels en het Nederlands naar het Frans. In 2012 heb ik ook een opleiding literair vertaler bij het ELV gevolgd.
Daarnaast houd ik enorm van koken, lezen, wandelen, reizen, muziek, kunst en nog veel meer…
Hoe ben je in Nederland beland?
Ik ben Française, geboren in Mont-de-Marsan, in het departement Les Landes, in het zuidwesten van Frankijk. In 1983 ben ik naar Nederland gekomen nadat ik een charmante Nederlandse muzikant had ontmoet. Ik heb bijna 23 jaar in Utrecht gewoond en nu woon ik sinds 2006 in Rotterdam. Ik leef nu dus al iets meer dan 40 jaar in Nederland en met steeds veel plezier.
Was vertaler altijd je hoofdberoep, of heb je eerst een andere carrière gehad? Hoe kwam het dat je vertaler bent geworden?
Ik heb altijd veel interesse voor talen gehad. Na mijn schooltijd in Frankrijk, waar ik les kreeg in het Engels, Spaans, Latijn en natuurlijk ook heel veel Frans, heb ik op mijn negentiende Sanskriet gestudeerd als onderdeel van mijn universitaire studie Kunstgeschiedenis in Bordeaux.
Toen ik naar Nederland kwam was mijn eerste prioriteit de taal zo goed en zo snel mogelijk te leren. Dat heb ik gedaan aan de Universiteit Utrecht. Al snel voelde ik de behoefte om meer met talen te doen en niet lang daarna volgde ik een opleiding tolk-vertaler in Utrecht.
Tijdens mijn opleiding kreeg ik verschillende opdrachten via mijn docenten, en zo is het eigenlijk begonnen. Omdat ik Kunstgeschiedenis had gestudeerd, heb een heleboel musea en kunstinstellingen benaderd, en voor sommigen werk ik nog steeds. In de loop der jaren heb ik me gespecialiseerd in onderwerpen die me nauw aan het hart liggen, zoals mensenrechten en milieuproblematiek, twee thema’s die vaak terugkomen in mijn werk voor de Verenigde Naties.
Sinds 1996 ben ik ook parttime werkzaam voor de Nederlandse overheid.
Wat vind je het leukst aan je werk?
Ik houd van het puzzelen met woorden en ik ben een beetje verslaafd aan het zoeken op Internet. Je vindt er zoveel interessante dingen. Onlangs heb ik in het kader van een grote tentoonstelling een uitgebreide studie gedaan naar kleurpigmenten uit de Romeinse tijd. Fantastisch!
Daarnaast vertaal ik graag teksten waarvan ik weet dat ze een verschil zullen maken, zoals getuigenissen van Rwandezen tijdens de genocide, of teksten die de wereld een heel klein beetje vooruit kunnen helpen, bijvoorbeeld studies over klimaatverandering.
Wat is je USP?
Naast het vertalen bied ik ook transcreatie aan. Dit vind ik ook een zeer prettige en creatieve manier om met de Franse taal bezig te zijn.
Is tolk of vertaler een aantrekkelijk beroep om nu voor te kiezen? Waarom zou een jong iemand tolk of vertaler willen worden, volgens jou?
Natuurlijk is het beroep de laatste tijd snel aan het veranderen. Waarschijnlijk zullen vertalers op een andere manier gaan werken en zullen sommige vertalingen zelfs door AI worden overgenomen.
Toch ben ik ervan overtuigd dat de vraag naar vertalingen zal blijven toenemen en dat mensen met specialisaties altijd voldoende werk zullen hebben.
Daarom zou ik jonge mensen niet afraden om vertaler te worden, mits ze genoeg passie in hun werk kunnen leggen en altijd streven naar de allerbeste vertaling.
Hoe heb je van de SNVT gehoord? Waarom ben je netwerker geworden?
Vrij snel nadat ik vertaler ben geworden, ben ik lid geworden van het Stichting Vrouwennetwerk Vertalers en Tolken. Met veel plezier ben ik daar een aantal jaren gebleven, totdat ik besloot om ook andere vakverenigingen te verkennen.
Ongeveer een half jaar geleden vertelde mijn goede collega Patrice Pinguet me dat hij lid van een hele leuke club was geworden. Hij vroeg of ik ook lid wilde worden. Na al die jaren ben ik dus terug en het bevalt me uitstekend.
Wat is het leuke/beste met de SNVT?
Ik ben lid van meerdere vakverenigingen, ook in Frankrijk, waar ik niet echt actief aan deelneem. Ik had echter zin om weer collega’s te ontmoeten, te horen wat ze doen en meemaken, en om verrast te worden door interessante verhalen zoals die van Tineke Jorissen-Wedzinga en Marit Kramer over duo-vertaling. En gewoon een ontspannend avond met collega’s doorbrengen is heerlijk.
Wat zou de SNVT nog leuker/relevanter/interessanter kunnen maken?
Ik heb nog niets ontdekt waarvan ik denk dat het anders moet. Maar zoals Alison zei, zou het fijn zijn om meer – ook jongere – leden aan te trekken. Daar kunnen allemaal aan bijdragen door om ons heen over de SNVT te praten.
Ben je ook lid van andere beroepsorganisaties? Zo ja, hoe verschilt de SNVT van die organisaties?
Naast de SNVT ben ik lid van het NGTV en van de Franse ATLF, de Franse Vereniging van Literaire Vertalers. Ik zal ook lid blijven totdat ik stop met vertalen.
Er moeten veranderingen doorgevoerd worden, denk bijvoorbeeld aan de tarieven van justitie, maar ook op veel andere gebieden. Dit kan alleen bereikt worden door meer in de schijnwerpers te treden, uit te leggen wat we doen en waarom, en zo ervoor te zorgen dat mensen anders naar ons vak kijken. Volgens mij kan dit alleen als we samen een vuist maken. Met hoeveel tolken en vertalers zijn we niet? Stel je voor hoe het zou zijn als iedereen zijn gewicht in de schaal zou leggen.
