Je komt binnen als nieuwe netwerker en vele ogen kijken je aan met de vraag ‘Wie is dat?’ Moedig neem je de microfoon aan en terwijl je je voorstelt denk je: ‘Wie zijn al die ogen die nu naar mij kijken?’ Het antwoord op deze vraag krijg je in deze serie.
Marian, zou je jezelf willen voorstellen?
Ik ben Marian Linders, woon in Leiden en ik ben sinds 2002 als vertaalster/revisor werkzaam bij de Directie Vertalingen van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ik werk daar vier dagen per week. De drie andere dagen vul ik met lezen, wandelen (binnenkort gaan we de 100e NS-wandeling lopen), naar film, theater en musea gaan en zo af en toe een mooie verre reis maken. Zo zijn ik en mijn wederhelft vorig jaar naar Kirgistan geweest. Genoten van de weidse berglandschappen en de stilte. Ik probeer nog zo veel mogelijk van de wereld te zien en kennis te maken met de uiteenlopende culturen die de wereld rijk is.
Ben je Nederlander van geboorte, of hoe ben je hier beland?
Ik ben gewoon in Nederland geboren. Mijn jeugd heb ik in Noord-Limburg doorgebracht, ik heb gestudeerd in Maastricht, maar in 1989 ben ik verhuisd naar de Randstad. Vroeger werd me nog wel eens gevraagd of ik als “Limburgse” wel kon aarden hier, maar daar heb ik nooit enige moeite mee gehad.
Was vertaler altijd je hoofdberoep, of heb je eerst een andere carrière gehad? Hoe kwam het dat je vertaler bent geworden?
Op de middelbare school werd al snel duidelijk dat ik veel beter was in talen dan in de exacte vakken. En toen de decaan destijds met een folder over de ‘Vertalersopleiding’ in Maastricht kwam aanzetten werd ik meteen enthousiast. Niet Engels of Frans studeren aan de universiteit, maar een heus beroep leren! Dat sprak me erg aan. De opleiding stond toen nog een beetje in de kinderschoenen, maar er waren veel meer aanmeldingen dan plekken. Uiteindelijk zijn de meesten van mijn jaargenoten geen vertaler geworden, maar mij is het uiteindelijk wel gelukt. Eerst heb ik ruim 10 jaar bij een vertaalbureau gewerkt, vervolgens 2 jaar bij KPN en sindsdien bij het ministerie. Ik heb steeds in vaste dienst gewerkt, maar wel in uiteenlopende omgevingen. Werken als freelancer heeft me nooit getrokken en ik ben blij dat ik steeds een baan als in-house vertaler heb kunnen vinden. Maar dat soort banen zijn wel steeds dunner gezaaid natuurlijk.
Wat vind je het leukst aan je werk?
Toen ik nog bij het vertaalbureau werkte kreeg ik teksten op de meest uiteenlopende gebieden onder ogen. Dat was heel leerzaam en afwisselend. In mijn huidige baan zijn het veelal verdragsteksten. Iets minder afwisselend, maar het blijft nog steeds de uitdaging om ook daar een goedlopende tekst van te maken.
Heb je een USP? Zo ja, wat is die?
Dat vind ik een lastige vraag. Ik doe geen freelance werk en ik hoef me – gelukkig – dus niet op de markt te profileren.
Is tolk of vertaler een aantrekkelijk beroep om nu voor te kiezen? Waarom zou een jong iemand tolk of vertaler willen worden, volgens jou?
Ik ben niet zo bekend met de tolkenwereld, maar ik vermoed dat menselijke tolken nog wel een tijdje nodig blijven. Het vak van vertaler is sinds ik begon in 1990 natuurlijk al enorm veranderd en de ontwikkeling van GenAI zal ook een grote impact hebben. Grote vertaalorganisaties zetten in op zo veel mogelijk automatische vertalingen en zelfs automatische revisies. Toch denk ik dat er nog toekomst is voor ons vak. De volgende positieve boodschap staat in het boek Taal in transformatie van Frieda Steurs (directeur van het Instituut voor de Nederlandse Taal (INT)) “Het staat vast dat de menselijke vertaler altijd nodig zal zijn, maar met een veranderd profiel. De vertaler die de technologie omarmt, die er vlot mee kan werken en die tevens andere taken kan doen, zoals postediten van machinevertaling of proeflezen, zal altijd zeer gewild blijven. Een machine zal het vertalen van creatieve teksten nooit kunnen overnemen”. Ik hoop dat ze gelijk krijgt.
Hoe heb je van de SNVT gehoord?
Toen ik bij KPN ging werken vroeg mijn toenmalige collega Yvette Mead (helaas veel te vroeg overleden) of ik zin had eens mee te gaan naar een netwerkbijeenkomst. Dat beviel heel goed en ik ben meteen lid geworden.
Waarom ben je netwerker geworden?
Vooral voor de gezelligheid en ook om de verhalen van freelance vertalers te horen. Ik heb natuurlijk veel BZ-vertaalcollega’s, maar het is interessant om ook ervaringen met anderen uit te wisselen.
Wat is het leuke/beste met de SNVT?
Ik kom altijd graag naar de netwerkbijeenkomsten. De lezingen zijn altijd boeiend en ik krijg altijd weer energie van de gezellige maaltijden.
Wat zou de SNVT nog leuker/relevanter/interessanter kunnen maken?
Qua opzet hoeft er voor mij niet veel te veranderen, maar meer jongere leden zou fijn zijn. En ik sta ook volledig achter de stap om nu ook mannelijke leden toe te laten. Hopelijk groeit die groep ook nog wat.
Ben je ook lid van andere beroepsorganisaties? Zo ja, hoe verschilt de SNVT van die organisaties?
Nee, ik ben geen lid van een andere beroepsorganisatie.
