Kenningsmakingsronde – en de beurt is aan Patrice Pinguet

9 jan, 2025

Je komt binnen als nieuwe netwerker en vele ogen kijken je aan met de vraag ‘Wie is dat?’ Moedig neem je de microfoon aan en terwijl je je voorstelt denk je: ‘Wie zijn al die ogen die nu naar mij kijken?’ Het antwoord op deze vraag krijg je in deze serie.

Patrice, zou je jezelf willen voorstellen?

Mijn naam is Patrice Pinguet. Ik kom uit Frankrijk. Ben in Parijs geboren en in Montpellier, in Zuid-Frankrijk, opgegroeid. De familie van mijn vader komt al generaties uit Parijs en omgeving. De familie van mijn moeder uit de buurt van de Camargue. Thuis was er dus sprake van twee werelden: iets uit het Noorden en iets zeer Mediterraan. Beide werelden waardeer ik zeer.

Ik werk al meer dan 30 jaar als vertaler. Ik vertaal Engels-Frans en Nederlands-Frans, ben beëdigd voor beide talencombinaties en heb grofweg 3 hoofdpijlers: Marketing & Communicatie, Geneeskunde en Health Sciences, en Kunst & Cultuur.

Sinds bijna 3 jaar doe ik ook aan Content Writing, over medische onderwerpen en gezondheid in het algemeen, voor de Franse desk van een online media voor Health Professionals in de Benelux:

https://www.mediquality.net/be-fr/home

2 keer per jaar geef ik een reeks conversatielessen Frans aan een kleine groep van trouwe cursisten. Over het algemeen kom ik vaak tijd te kort en ben ik meer dan regelmatig slachtoffer van mijn eigen enthousiasme.

Zo zou ik heel graag een 2de of 3de groep conversatielessen willen vormen, omdat ik dit met zoveel plezier doe, maar ik moet realistisch blijven.

In de na-covid periode ben ik begonnen met het af en toe organiseren van een webinar over een taal/cultuur-onderwerp dat me interessant lijkt. Ook fantastisch om te doen maar nogal tijdrovend. Er ligt dus nog een lijst met een 12-tal onderwerpen die nog uitgewerkt moeten worden…

Een paar jaren geleden heb ik onder de naam Patrice Villalobos een boek geschreven en in self-publishing uitgegeven:

https://www.thebookedition.com/fr/une-jeunesse-p-362072.html

In de kelders van mijn laptop zitten nog de helft van een roman en een essay over een Middeleeuwse tekst, die beide misschien ooit afgerond zullen worden.

Alsof dit niet genoeg was, heb ik in oktober en november een cursus literair vertalen bij het ELV (Expertisecentrum Literair Vertalen) gevolgd deels onder leiding van Philippe Noble. Dat was ook heel leuk om te doen en vooral zeer inspirerend. Het is echter iets voor de toekomst als ik ooit met pensioen ga…

Hoe ben je in Nederland beland?

Ik was verliefd op een jongen (in die tijd waren we jongens…) uit Noorwegen die vanaf zijn 11de in Nederland was opgegroeid na de scheiding van zijn ouders. Ik woonde toen in Parijs. We hebben een tijd zitten te pendelen tussen beide steden en op een bepaald moment de knoop doorgehakt en het werd Amsterdam. Dat was in 1987. Het was ook erg “romantisch”: van beroep was hij tapijtrestaurateur en het was de bedoeling dat ik met hem samen zou werken (en van hem het vak zou leren). We waren beide jong en achteraf gezien nogal naïef. Hij was ook niet super zakelijk ingesteld en het bleek als snel niet realistisch.

Na al die jaren in een ander land te hebben gewoond, merk ik vaak dat ik me géén Nederlander voel maar wél door en door Amsterdammer. 200% zelf.

Was vertaler altijd je hoofdberoep, of heb je eerst een andere carrière gehad? Hoe kwam het dat je vertaler bent geworden?

In Parijs wekte ik bij een ministerie. De omslag naar taal kwam pas in Amsterdam. Ik begon aan een studie (Mo-A en later Mo-B Frans) en kreeg gelijk een baan als docent Frans bij de Alliance française (in Hoorn en Zaandam) en bij diverse taleninstituten in Amsterdam.

Wat vind je het leukst aan je werk en wat is je USP? 

Ik hou vooral van teksten die iets “extra” hebben: goed leesbaar, enthousiasmeren, aanzetten tot actie, overtuigen, de aandacht houden, etc., etc. Niet gewoon een vertaling leveren maar het steeds “kneden” van het geheel zodat er een tekst ontstaat. Een tekst die autonoom is, vlot en “fluide”, en de lezer zin geeft om door te lezen.

Dat is ook – los van mijn specialismen – mijn USP en m.i. wat me nog steeds beter maakt dan de machine.

Is tolk of vertaler een aantrekkelijk beroep om nu voor te kiezen? Waarom zou een jong iemand tolk of vertaler willen worden, volgens jou?

Ik zou eerlijk gezegd een jong iemand die een universitaire studie overweegt niet aanraden om vertaler of tolk te worden. Zeker niet als je hoofdberoep. Er zijn wél uitzonderingen: als je bijvoorbeeld Chinees of Arabisch en Russisch in je pakket hebt en dat ook nog combineert met 2 of 3 “gangbare” talen, is er nog een ruim speelveld bij internationale organisaties.

Als je al een carrière achter de rug hebt en altijd al iets met taal hebt willen doen, is het anders. Bij fictie en non-fictie vertalen is er altijd behoefte aan goede vertalers met kennis van zaken. En je levenservaring is dan een plus.

Wél zou ik iedereen aanraden om een extra taal te leren – al is het maar bij een buurthuis bij je om de hoek. Het wordt te vaak onderschat hoe verrijkend het is, en enorm vormend.

Hoe heb je van de SNVT gehoord? Waarom ben je netwerker geworden?

In de jaren 90, diverse goede collega’s waren lid van (toen) de SVVT – o.a. Catherine Miginiac met wie ik zo ontzettend veel heb samengewerkt in die jaren – en allemaal spraken ze altijd met heel veel enthousiasme erover. Toen ik erachter kwam dat de SVVT de SNVT was geworden, greep ik mijn kans….

Wat is het leuke/beste met de SNVT?

Ik kom elke keer heel erg blij terug van de bijeenkomsten. Leuke mensen, leuke gesprekken, en een heel fijne sfeer. En dat is bijzonder.

Ben je ook lid van andere beroepsorganisaties? Zo ja, hoe verschilt de SNVT van die organisaties?

Ben jarenlang lid geweest van de VZV. Een leuke club waar ik me erg thuis voelde en ik betreur nog steeds dat het moest eindigen. Verder ben ik nu ook lid van SENSE, van MET (Mediterranean Editors and Translators) en van CIOL (Chartered Institute of Linguists). Ben ook lid van het NGTV en daarin een van de leden van het College van Advies: een bijzonder orgaan naast Bestuur en Bureau. Het CvA is eigenlijk een soort college van “wijzen” waarin we proberen met z’n 4 – deels puttend uit onze eigen jarenlange ervaring in het vak – gevraagd én ongevraagd advies te geven aan het NGTV-bestuur en het NGTV-bureau, maar ook een doorgeefluik te zijn voor geluiden uit het veld. Dus mocht je iets willen agenderen, aan/opmerken, etc., spreek ons aan!